“Uz Malabou” Ante Jerića jest nastup filozofskog pisca kakvog ova sredina još od Marija Kopića i njegovih ranih spisa nije iskusila.
Zadivljuje ustrajnost i temeljitost kojom se Ante u tekstu susreće s relevantnim današnjim misliocima, s kojima je pak mahom ostvario i osobni kontakt.
No, još važnije od sretanja s tim figurama jest Antino majstorsko ocrtavanje odlučujućih filozofskih susreta tj. rasprava našeg doba, pa je “Uz Malabou” podjednako brevijar suvremenog mišljenja i brevet, matrikula, jednog mladog pisca.
U fokusu ove knjige je Malabouin pojam indiferentnosti, definiran kao istovremena odvojenost “subjekta od svijeta i svijeta od subjekta”.

Na fonu razmatranja tog bitnog motiva u Malabouinom radu, Jerićeva knjiga donosi čitanja nekolicine autor(ic)a, Malabouinih povremenih suputnika i suputnica, koji u svom radu pokušavaju misliti indiferentnost ili svijeta prema čovjeku ili čovjeka prema svijetu.

Uvodno poglavlje, “Književnost i indiferentnost”, predstavlja razgovor između Jerića i Catherine Malabou i služi kao tematsko čvorište koje anticipira sve što slijedi, te iz kojega se raspliću pojedini uži aspekti analize problema, a njima se zatim detaljno pristupa u sedam tekstova što čine temeljni korpus knjige: (1) odnos kontingencije, vremena, traga i besmrtnosti u radu Martina Hägglunda; (2) odnos psihoanalize i neuroznanosti u tumačenju uzročnosti na potezu materija–psiha; kroz Malabouinu ideju “novih ranjenika” (traumatskog razobličenja identiteta i indiferentnosti prema vlastitoj patnji) skicira se materijalistička teorija subjekta, koja u filozofiju može integrirati dosege neuroznanosti, možda nedostupne psihoanalizi; (3) odnos afekta i intencije u novijoj teoriji (Ruth Leys, Adrian Johnston); (4) uloga emocija u konstituiranju sebstva (Antonio Damasio), s naglaskom na problem (prekida) odnosa svijeta i svijesti; (5) razmatranje Malabouinih kritičkih primjedbi upućenih Meillassouxovoj ključnoj knjizi Poslije konačnosti; (6) odnos kontingencije i Boga u drugim Meillassouxovim spisima; (7) odnos mišljenja i roda: zaključno poglavlje o rodnim asimetrijama u filozofiji te Barbare Cassin i Malabou kao filozofkinjama.
Urednici “mamine male biblioteke” su Tomislav Medak i Petar Milat, knjigu je lektorirao Tonči Valentić, recenzirali Katarina Peović Vuković, Luka Bekavac i Matija Jelača, a oblikovao je Dejan Dragosavac Ruta. Knjigu se može pregledati ovdje.
Izdavački program Multimedijalnog instituta nedavno je obogaćen dvjema iznimnim knjigama: u biblioteci Prijatelji, zajedno s Kulturtregerom (Booksom) objavili smo Malabouinu Ontologiju nezgode, a u biblioteci past:forward objavljen je Meillassouxov esej Poslije konačnosti. Za jesen, između ostalog, pripremamo drugu knjigu Georgesa Didi-Hubermana u izdanju Multimedijalnog instituta: “Izaći iz tame” te svjetsku premijeru nove knjige Jacquesa Rancièrea: Modern Times – Essays on Temporality in Politics and Art.